3 nov 2017

Róubannos: A luz polas nubes

PUBLICADO EN :  Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia



Case o 60% da factura  eléctrica repercutida  aos consumidores, son impostos do Estado que nada teñen que ver cos custos de xeración nin co prezo real do servizo; un encarecemento indebido, que debe ser rebaixado detraendo a desmedida  carga impositiva  de aplicación
Tamén tes repercutido na factura, os pagos millonarios das eléctricas aos polítido das Portas Xiratoria
Que o prezo da luz subise un 7% no outubro máis caro dos últimos seis anos, pon de relevo  que aínda cando os  consumidores  son vítimas dun sistema de extorsión enerxética máis  enlazado coa especulación que coa xeración do servizo, o Goberno, lonxe de tomar cartas no asunto e reconducir a situación, opta pola  pasividade, mantendo en vigor un sistema tarifario fundado en compoñentes de volatilidade  que ademais de non ter nada que ver  cos custos reais de xeración do servizo, tampouco existe ningún fundamento lóxico que xustifique   os actuais niveis de repercusión ao cliente.

Pero a indolencia do Executivo neste asunto ten planificada intencionalidade, sobre a base  de dúas realidades concordadas , tal son o feito de facilitar que  sexan encuberto os monopolios enerxéticos  do IBEX os que  verdadeiramente lexislan sobre a materia, e a vantaxes que reporta  a excedida facturación eléctrica  á voracidade recadatoria do Estado, factores ambos que na súa conxunción, ademais inducir unha grave repercusión nos usuarios sitúannos como o país coa tarifa enerxética mais cara de toda a Unión Europea.

Chegados a este escenario, cabe  lembrar  que na  factura da luz, existen cinco conceptos principais, tal son, a  potencia contratada, a enerxía consumida, o imposto  especial da electricidade (IEE), aluguer de equipos de medida - control e o IVE. Pois ben, contra toda  lóxica fiscal o Estado non só  aplica o apuntado  imposto (IEE). senón que sobre o mesmo carga un IVE repercutido do 21%, é dicir,  obriga aos usuarios  do servizo a soportar  a dualidade de pagar  un imposto sobre un imposto, algo inaudito  que non só  dispara o importe da súa factura,  senón que dista moito de ser acorde coa legalidade  á vista da iteración recadatoria.

A avaricia  facendística do Goberno e o seu afán recadatorio convértenlle  no principal interesado  en manter os prezos da luz en continua tendencia  á alza , circunstancia que é aproveitada  polas compañías eléctricas para facer o seu agosto  e engordar así a súa   conta de resultados; por iso é polo que a excedida fiscalidade aplicada polo   Estado ao servizo sexa o principal factor causante do elevado prezo da electricidade en España, e por tanto motivo que fai  que o importe  da factura da  luz dispárese ata volverse insustentable. Dicir respecto diso   que   a repercusión por fiscalidade inducida é un atraco a man armada por parte da Administración, tendo en conta que   por cada 100 euros pagados nunha factura  59,6 euros van parar ás arcas públicas en concepto de impostos repercutidos.

E mentres este saqueo consúmase,  o ministro de Enerxía, Álvaro Nadal xoga a despistar a realidade  aducindo  que no noso país  a electricidade é cara e o será máis nos próximos días, semanas e  mesmo meses, de persistir a seca   e a falta de vento; cando é  farto sabido que o actuado polo Goberno atende a un deseño  político preconcibido, cuxa obxectivo  é dar  unha volta de porca contra os intereses do país, ao só obxecto, de corresponder  cos   financiadores do  seu partido político, que non son outros, que os  promotores das portas xiratorias , pois do que se trata, é salvar ás compañías eléctricas á conta de afundir a miles de empresas e millóns de consumidores de igual modo que se fixo coa banca, e iso é así, por mais que a cerimonia de confusión continúe instalada nas disposicións reglamentarias circunscritas  ao sector eléctrico.

A orixe do problema arrinca no ano 2003, cando coa privatización de Endesa consúmase  a chamada liberalización do sistema enerxético, pois desde entón,  o prezo da electricidade cuxo establecemento  ata ese momento  era  potestativo do Goberno, coa privatización do sector,  unha parte significativa  do seu importe  pasou a ser fixado en exclusiva  polos  novos titulares das compañías eléctricas.   Sendo este o punto de inflexión do que parte  o actual desastre, pois coa situación  creada, os novos donos  impuxeron como norma a  obtención de beneficios sen límite de ambición,  e sen reparar o mais mínimo nas consecuencias  das súas decisións sobre  a sociedade, nin vacilar  tampouco en perturbar  o marco de ponderación    que ata aquel momento vinculaba a produción de enerxía eléctrica co resto do sistema produtivo.

A cobiza desmedida  foi quen facilitou que sen  o mínimo rigor os xerifaltes  do oligopolio apostasen por prácticas de sobreproducción,  decisión que implicou unha sobre investimento no sistema eléctrico cuxo dimensionamento xerou unha  sobrecapacidade produtiva, que por desaxuste coa demanda mantívose inactivo por falta de utilidade. Un desaxuste que mais que mitigarse, co tempo, pasou a agravarse como consecuencia  da intensa recesión económica que afecta o país  desde fai nove anos, que ocasionou  o esborrálle da actividade económica e a consecuente diminución do consumo enerxético; desequilibrio, que está detrás  do problema do sector , do disparatado encarecemento  da factura eléctrica e especialmente  do "déficit de tarifa", ese subterfuxio que conxuntamente  utilizan Goberno e compañías  para defender o sobreprezo repercutido na factura  da   electricidade.
Déficit, cuxa causa  prodúcea o feito de manter parcialmente inactiva   a capacidade enerxética instalada por falta de demanda,  pretendendo   agora as compañías repercutir o adverso resultado dos seus erróneos investimentos, facendo que os usuarios afrontemos como propio o custo de manter operativas unhas instalacións en desuso.

A situación esixe un cambio radical, pois desde a liberalización do sector sen apenas control público, o país chegou ao peor dos modelos en materia eléctrica, ata o extremo  de lexislar  ao ditado do lobby enerxético, nun contexto  de deterioración que pon de manifesto  que o Goberno coas súas leis está a amparar ás  grandes corporacións enerxéticas, mentres que coa súa indolencia fai pagar aos consumidores a repercusión das súas temeridades

 

No hay comentarios:

Publicar un comentario