CONCELLOS: INTEGRIDADE E EMPREGO

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

En todo concello, a recuperación só será factible cando o goberno municipal exerza como promotor económico ao unísono das PEMEs, traballadores e dos emprendedores da localidade.

Para que os concellos deixen de ser un referente máis no contexto da xeneralizada corrupción que domina o país e pasen a cumprir unha función efectiva como administracións transparentes e próximas á cidadanía, é necesario dar un xiro radical á situación, afrontando un cambio real que mude de raíz o actual formato de política municipal, substituíndo a anacrónica representación duns cargos institucionais mais preocupados pola súa promoción persoal, que por facerse receptores das demandas sociais e dar solución aos problemas dunha veciñanza sumida nunha precariedade galopante.

Nin co nariz tapado, os electores deben facilitar co seu voto que a gobernabilidade das entidades locais sexa ostentada polos cómplices da casta bipartidista; polos colegas políticos de quen tras trinta e cinco anos de sucesión no poder, manteñen no seu haber o record dos máis elevados índices de paro en Europa e os máis baixos en renda per cápita, ademais do liderado en corrupción e no desfalco das arcas públicas.

Xustificación dabondo para canalizar a indignación causada en favor de partidos alternativos, que en substitución, ademais de afianzar o cumprimento das regras democráticas garantan a limpeza e transparencia que debe presidir a actividade política, exercendo o noso dereito ao sufraxio a través dun voto realmente útil, que ao mesmo tempo de rematar co bipartidismo, induza un cambio de rumbo sensato na gobernabilidade municipal para os próximos catro anos, e así, poder afrontar un cambio de rumbo en positivo, erradicando os malos hábitos que afectan á esfera local, para mellorar os niveis de xestión coa finalidade de crear as condicións apropiadas para superar o actual estado de hipertrofia institucional.

De aí que as próximas eleccións municipais do 24 de maio, mais que unha reafirmación dos postulados dos partidos políticos maioritarios, teña de ser o punto final ás prácticas de parches dirixidos a aplacar con cambios cosméticos as crecentes demandas dos cidadáns, pois será imposible superar a actual crise económica sen antes ter superado tamén a crise institucional, e tal solución, esixe explicitamente a caída do bipartidismo, toda vez que a súa continuidade, ademais de acentuar o estado de incerteza, prolongaría a crise sistémica, económica, institucional e social.

O tempo electoral é a oportunidade que bríndanos o sistema aos cidadáns para que poidamos emendar os vicios máis escuros da nosa historia recente, para así, corrixir os excesos do poder político, apoiando electoralmente alternativas de recambio, a partidos de novo cuño dispostos a afondar a revisión da funcionalidade das nosas institucións locais, para así, poder retomar a senda da modernidade, e abandonar definitivamente os fantasmas do caciquismo, o nepotismo e a corrupción, que caracterizaron, tres longas décadas de degradación crecente para desgracia da nosa historia municipal.

Unha oportunidade democrática que vén a recordarnos que ninguén poderá axudarnos a rexenerar as nosas institucións, se non o facemos nós mesmos.

Á marxe das competencias formais establecidas pola Lei de Bases de Réxime Local, unha das competencias naturais ligadas aos concellos é a proximidade aos cidadáns pola obrigada finalidade de estreitar o vínculo entre a administración e os administrados, pois a pesar diso, as medidas de adelgazamento e de restructuración lexislativa alteraron de forma radical o anterior marco competencial diminuíndo a súa capacidade operativa, e así, a pesar da súa proximidade ao cidadán, de ser a Administración que mellor coñece as necesidades da súa poboación e a mais adecuada para prover de servizos que repercuten directamente sobre ela. os concellos foron relegados en competencias co obxectivo de reducir o déficit público, e suprimir ao unísono todo principios de cohesión social.

Limitacións que as corporacións resultantes do proceso electoral teñen de superar cando se trate de loitar contra o desemprego, pois ante o problema do paro, todo concello á marxe de atrancos legais que impoña o Executivo correspondente, deben tomar cartas no asunto e comprometerse decididamente na creación de condicións que permitan crear emprego no seu propio ámbito, ao ser moitas as familias e residentes afectados, que pola precariedade da súa situación, están no seu dereito a obrigar que as súas respectivas administracións locais convértanse en promotoras da actividade económica, para deste xeito, facilitar a xeración das condicións apropiadas para o relanzamento.

Sendo por iso que en correspondencia, teremos de outorgar noso referendo electoral a quen, decidisen poñerse en forma e recuperar músculo que poñer ao servizo do concello e os seus veciños.

AGRUPACIÓNS DE ELECTORES

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

As candidaturas electorais promovidas por Agrupacións de Electores, deben ter idéntico rango que as promovidas polas organizacións políticas, para que a democracia á que serven non se vexa cuestionada.

A concorrencia ás eleccións municipais resulta farto complexa cando como consecuencia da perda de confianza nos partidos políticos, os cidadáns, cuestionando a representatividade das organizacións políticas vense obrigados a utilizar a figura da Agrupación de Electores; pois cando tal circunstancia  prodúcese, todo vén a indicar que na súa frustración, ao electorado non lle queda outra que coller o control da situación utilizando esta fórmula como único remedio á degradación dominante por ser  a solución menos mala para poder recuperar a fe no sistema democrático.

Referir que esta modalidade, polo implícito das súas restricións, mais que tratarse dunha solución efectiva de democracia directa, é plasmación dun réxime electoral aprisionado polos grandes partidos, como pon de manifesto a disparidade de requisitos de esixencia, e así, mentres que para concorrer ás eleccións como partido precísanse só tres firmas, uns estatutos feitos a molde e a autorización do Ministerio do Interior, para facelo como cidadáns, a través dunha Agrupación de Electores, en concellos de tamaño medio, necesítase recoller en apenas quince días, 500 firmas, fotocopias de DNI e validación legal das mesmas polo secretario do concello; atrancos lexislativos que en modo ningún permiten que a cidadanía poida acceder aos concellos en pé de igualdade a como o fan os partidos.

Este déficit democrático ao que teñen de enfrontarse os que decidan concorrer ás eleccións como cidadáns en lugar de facelo como partido político, é a barreira imposta por unhas organizacións cargadas de privilexios que como PSOE e PP, intentan por todos os medios dificultar a libre concorrencia aos comicios e impedir con iso que os votantes dispoñan de pluralidade electoral, pechando a porta a toda alternativa que puidese poñer en perigo as súas  'preferencias como casta, aínda cando a repercusión desa actitude faga que a democracia circule cara a atrás, e todo, coa exclusiva intención de obstaculizar a presenza de novos contendentes na area política, coa finalidade que o bipartidismo se perpetúe no poder.

Coa actual normativa, optar pola fórmula legal de Agrupación de Electores para poder presentarse ás municipais do 24 de maio, é unha carreira de obstáculos na que os concorrentes parten coa desvantaxe de non o facer en igualdade de condicións que o resto de candidaturas, ao establecerse un marco de esixencia superior ao demandado aos partidos políticos tradicionais; impedimentos que ademais do cumprimento da recompilación das firmas dos avalistas, teñen como complicación engadida a carencia de fontes de financiamento e total dificultade na consecución de aval de entidades bancarias. aspectos todos eles que converten a súa constitución nun labor difícil e extraordinariamente ardua, e que forza a preguntar, porqué os partidos políticos aproban leis que entorpecen poder exercer a democracia directa.

Na actual conxuntura política, se os requisitos esixidos aos promotores de Agrupacións de Electores fósenlle requiridos ao PP e PSOE, ambas as dúas formacións non poderían concorrer aos comicios municipais, toda vez que polo xeneralizado rexeitamento social granxeado pola aplicación das súas políticas, serían incapaces de conseguir os avais establecidos ao respecto para esta modalidade de candidatura.

Polo referido, en evitación de agravios comparativos, o procedente sería afrontar a reforma do marco lexislativo en materia electoral, para o efecto de eliminar o actual requisito de recollida e autenticación de firmas para a presentación das candidaturas por parte de Agrupacións de Electores, porque a súa finalidade política é cumprir a función de representación duns intereses moi precisos, no transcurso dun proceso electoral moi concreto, que resulta satisfactorio para a democracia como vía de participación política para así corrixir os fallos do sistema democrático, e especialmente os referidos á representación das minorías.

Razón que recomenda a flexibilización da referida lexislación electoral para os efectos de garantir o exercicio do dereito fundamental de sufraxio pasivo para as Agrupacións de Electores. e non só pola necesidade se superar o escollo da recollida de firmas no curto tempo que media entre a convocatoria de eleccións e a presentación da candidatura, senón tamén pola infracción da lei de protección de datos que pode representar o feito de reproducir para tal finalidade o Documento Nacional de Identidade dos avalistas asinantes.

Xa que logo, debe impoñerse como norma un conxunto de regras de xogo igualitarias e neutrais sen que o carácter destas quede relegado a unha posición secundaria ou cuasi testemuñal

UN ADEUS AO BIPARTIDISMO

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

A reacción á estratexia do medo e aos obstáculos para o cambio político, debe ter por principal obxectivo a aniquilación electoral do bipartidismo.

Distorsionar a realidade é a rutina habitual dos que ostentaron ata a data a maioría política do país, tendencia, cuxa propensión  intensifícase en época electoral, por ser neste período cando a mentira toma formato extensivo, para así, a través do seu uso repetido intentar confundir á masa electoral e facelos tragar co engano, que xusto no contido das súas formulacións é onde reside a verdade, e todo, coa crenza que batendo récord de imposturas lograrán de novo gañar o voto dos cidadáns, despistando o feito, que tras o seu repetido bombardeo de embustes xa non queda espazo para a credulidade, pois despois de mil falsidades ata o mais paciente dos electores declarouse en rebeldía negándose a seguir referendando as manobras destes profesionais das andrómenas.

Aos membros desta casta política, a verdade, non só non lles importa o mais mínimo senón que asústalles, de aí o súa radical negativa a erradicar o cancro encistado no seu propio seo e o seu continuo intento en distraer a atención da opinión pública cargando sobre o adversario a responsabilidade dos seus propios erros e defectos, de tal xeito que mentres sibilinamente encobren o seu permanente latrocino de fondos públicos mediante tramas como  (Púnica,  Gürtel,  EREs, Nóos, Palau, Pallerols,etc.), dende a súa indecencia, non reparan en tirar de manual maquiavélico xerando manobras envolventes, e así, a través de falsos testemuños demonizar a quen dende alternativas políticas representan unha ameaza á súa primacía electoral, e todo iso, coa colaboración de determinados medios de comunicación que exercendo de correas de transmisión non reparan en repetir unha e outra vez as súas mentiras na  portada das súas publicacións.

Pero por mais voltas que lle queiran dar, tras trinta e cinco anos de espoliación xeneralizada do país, non hai titular mediático capaz de facer crible a falsificada versión da realidade que con subterfuxios nos queren facer tragar os que dende a súa alternancia no poder, coa súa criminal política económica, son os directos responsables de ter xerado as maiores desigualdades de renda e riqueza da nosa historia, os causantes da destrución do tecido produtivo e o exorbitante desemprego, cuxos autores non son outros que o PP e o PSOE, ou o que é o mesmo, os artífices de ter situado a un terzo das familias por debaixo do albor da pobreza, mentres a malnutrición cébase con mais de dous millóns dunha indefensa poboación infantil; e ao tempo que isto acontece, no extremo oposto dispáranse os beneficios da economía especulativa.

Nun país democrático o curso da historia tan só pódese cambiar mediante un proceso electoral, e no noso caso, a sabendas que ambas as dúas formacións teñen por común denominador o mantemento dunha maraña de incompetencia, nepotismo e corrupción, e nula intencionalidade de rexeneración do sistema, os cidadáns como  directos afectados polos seus desmandos, estamos obrigados a poñer punto final a un sistema de representación cuxa imperfección deriva cara á colonización do conxunto da estrutura institucional e por extensión cara á fenda do ordenamento constitucional.

Motivo sobrado para forzar que os comicios do 2015 poñan fin a tres longas décadas de bipartidismo como colofón ao esgotado Réxime da transición, para abrir paso a unha nova situación, onde o progresismo político e as forzas emerxentes sexan as chamadas a reverter a situación, dando mais voz e participación a unha cidadanía que aparenta estar a espertar do seu letargo político, e que en definitivam, será quen electoralmente teña a última palabra e por conseguinte quen ostente o papel protagonista no cambio necesario.

Xa que logo, neste ano electoral é mais que evidente que os electores seremos testemuñas e activistas do cambio na correlación política do país, e partícipes polo tanto dunha transformación que marcará un fito histórico ao establecer un antes e un despois no facer político, onde o bipartidismo perderá definitivamente o seu papel protagonista polo acentuado desgaste do PP e a falta de solvencia do PSOE que favorecerá o ascenso do voto a favor das forzas emerxentes como Podemos, e todo, pola existencia dunha brecha sociopolítica na conciencia cívica dunha cidadanía crítica coa regresiva e antisocial crise sistémica, promovida en primeiro termo polo Goberno socialista e logo dende o goberno conservador.

Sendo obrigado para o cambio, lograr a maioría social suficiente que facilite dende a estabilidade, activar con éxito dinámicas de transformación dirixidas á creación de emprego e a súa sostibilidade, así como, á modernización e diversificación da estrutura produtiva, ao igual que ao establecemento dunha regulación económica e financeira ao servizo da sociedade; como tamén á derrogación das leis e medidas regresivas e ao rescate dos servizos públicos e os dereitos sociais.

Obxectivo, cuxa consecución pasa irremediablemente por facer do Voto a nosa ferramenta de defensa.